Από τον Μύθο στην Πραγματικότητα
Αμφίγλυφη ανθρωπόμορφη στήλη τύπου Μενχίρ, Σουφλί Μαγούλα, πρώιμη Εποχή Χαλκού
Προθήκες
Προθήκες
Προθήκες
Προθήκες
Προθήκη για άτομα με προβλήματα όρασης και επεξηγηματικό κείμενο σε γραφή braille
Προθήκες
Ειδώλιο σχήματος Φ, Μεγάλο Μοναστήρι, ύστερη Εποχή Χαλκού
Μόνωτη πρόχους, Αχίλλειο Φαρσάλων, τέλη 15ου αι. π.Χ.
Οκτώσχημη πόρπη, Ομόλιο, Εποχή Σιδήρου
Περιδέραιο με χάντρες από σάρδιο λίθο, Μακρυχώρι, 14ος αι. π.Χ.
Ψηφίδες από υαλομάζα με ανάγλυφους ρόδακες, Μεγάλο Μοναστήρι, ύστερη Εποχή Χαλκού
Οινοχόη, Μεγάλο Μοναστήρι, 14ος αι. π.Χ.
Τροχήλατη κανθαροειδής σκύφος, αρχαίο νεκροταφείο Κρανώνος, πρώιμη Εποχή Σιδήρου
Χάλκινο περίαπτο, Ελασσόνα, πρώιμη Εποχή Σιδήρου
Σκύφος με διχαλωτές λαβές, Αχίλλειο Φαρσάλων, μέση Εποχή Χαλκού
Μόνωτο κύπελλο, Καλαμπάκα, πρώιμη Εποχή Σιδήρου
Χειροποίητη οπισθότμημη πρόχους, Φάρσαλα, πρώιμη Εποχή Σιδήρου
Χρυσό σφραγιστικό δαχτυλίδι με παράσταση 2 γυναικείων μορφών μεταξύ βωμού και ιερού, Μεγάλο Μοναστήρι, ύστερη Εποχή Χαλκού
Κάνθαρος με ψηλές λαβές, Γεντίκι, Εποχή Σιδήρου
Αμφορέας, Άργισσα, μέση Εποχή Χαλκού
Αμφορέας με προχοίσκη για πώμα, Φάρσαλα, πρώιμη Εποχή Σιδήρου
Βαθιά φιάλη, Άργισσα, πρώιμη Εποχή Χαλκού
Χάλκινο βραχιόλι, Λάρισα, πρώιμη Εποχή Σιδήρου
Χειροποίητη δίδυμη οπισθότμημη πρόχους, αρχαίο νεκροταφείο Κρανώνος, πρώιμη Εποχή Σιδήρου
Χειροποίητος πίθος που περιείχε παιδική ταφή, Άργισσα, μέση Εποχή Χαλκού
Τροχήλατη οπισθότμημη πρόχους, αρχαίο νεκροταφείο Κρανώνος, πρώιμη Εποχή Σιδήρου
Υψίποδη κύλικα, Δροσοπηγή Τρικάλων, α' μισό 10ου αι. π.Χ.
Ρυτό, Μεγάλο Μοναστήρι, 14ος αι. π.Χ.
Κανθαροειδής σκύφος, Αργυροπούλι Τυρνάβου, πρώιμη Εποχή Σιδήρου

Η Εποχή του Χαλκού διαιρείται σε τρεις κύριες περιόδους, την Πρώιμη (3η χιλιετία π.Χ.), τη Μέση (α΄ μισό της 2ης χιλιετίας π.Χ.) και την Ύστερη Χαλκοκρατία (1540-1100 π.Χ.). Στην αίθουσα παρουσιάζονται ευρήματα της Πρώιμης και Μέσης Εποχής του Χαλκού, αγγεία και μικροαντικείμενα που σχετίζονται με τις καθημερινές πρακτικές του ανθρώπου, από την Άργισσα και τη Μαγούλα Δήμητρα. Μοναδικό, εμβληματικό εύρημα της ενότητας αποτελεί το μεγαλιθικό μνημείο (μενχίρ) από τη Σουφλί Μαγούλα, όσον αφορά στο επίπεδο ιδεολογίας για την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού.

Η Ύστερη Χαλκοκρατία ταυτίζεται με την περίοδο που είναι ευρέως γνωστή ως Μυκηναϊκή. Πρόκειται για την εποχή κατά την οποία πλάθονται οι θεσσαλικοί μύθοι, όπως η δημιουργία του Δωδεκάθεου, οι περιπέτειες του Απόλλωνα με τις θεσσαλές θνητές Κορωνίδα και Δάφνη, η Κενταυρομαχία, η γέννηση του Ασκληπιού, ο Ποσειδώνας με την τρίαινά του, ο Πηλείδης Αχιλλέας και οι υπόλοιποι αρχηγοί που έλαβαν μέρος στην εκστρατεία κατά της Τροίας. Η περίοδος εκπροσωπείται από ευρήματα της ευρύτερης περιοχής του νομού Λάρισας, με ιδιαίτερη έμφαση στα ταφικά σύνολα από το Μεγάλο Μοναστήρι.

Στην Εποχή του Σιδήρου, από τον 11ο και ως τον 8ο αι. π.Χ., σημειώθηκαν μετακινήσεις πολλών φύλων από τα ορεινά διαμερίσματα της ηπειρωτικής Ελλάδας προς τις πεδινές περιοχές και παράλληλα από τον ελλαδικό χώρο προς τα νησιά και τα παράλια της Μικράς Ασίας και την Κύπρο. Η Θεσσαλία υπέστη έντονα αυτήν την κινητικότητα, αφού σ’ αυτόν και από αυτόν το χώρο μετακινήθηκαν τουλάχιστον έξι φύλα: οι Αινιάνες, οι Αιολείς, οι Βοιωτοί, οι Θεσσαλοί, οι Λαπίθες και οι Μάγνητες. Η περίοδος αυτή αντιπροσωπεύεται στη Θεσσαλία σχεδόν αποκλειστικά από ταφικά ευρήματα, αφού τα οικιστικά κατάλοιπα (λείψανα αψιδωτών κτιρίων) είναι λίγα και αποσπασματικά.